Geheim achter impastotechniek Rembrandt ontdekt

Een onderzoeksteam onder leiding van de TU Delft en het Rijksmuseum heeft het laatste element ontdekt dat Rembrandt gebruikte bij zijn zogenoemde impastotechniek. Het is het loodmineraal plumbonacriet.

Rembrandt gebruikte een dikke verflaag, wat een soort 3D-effect opleverde. Dit wordt de impastotechniek genoemd. De verflaag was zo dik aangebracht dat deskundigen ervan overtuigd zijn dat Rembrandt een speciale verfpasta moest gebruiken. Een groot deel van de materialen voor deze pasta was bekend, maar nog niet alles.

De onderzoekers hebben nu kunnen achterhalen dat het ontbrekende materiaal plumbonacriet is. Ze zijn verrast door de uitkomst. “We hadden helemaal niet verwacht dat we dit aspect zouden aantreffen, omdat het zo ongebruikelijk is in schilderijen van oude meesters”, zegt Victor Gonzales, wetenschappelijk onderzoeker bij het Rijksmuseum.

Niet toevallig

Het team onderzocht heel kleine monsters van 0,1 millimeter van drie schilderijen van Rembrandt. Verder onderzoek moet nu uitwijzen of Rembrandt plumbonacriet in meer schilderijen gebruikte en of de stof ook door andere schilders werd gebruikt.

Volgens Gonzales is tijdens het onderzoek aangetoond dat de stof niet toevallig op de schilderijen terecht is gekomen. “Het is geen gevolg van verontreiniging, maar een bedoelde synthese.”

De onderzoekers denken dat de ontdekking belangrijk is voor het conserveren van de schilderijen van Rembrandt. Ook kan het helpen om een echte Rembrandt te onderscheiden van een vervalsing.