Zoon Jeroen is al jaar vermist: ‘Instanties zien gewoon iemand die niet betaalt’
13 februari 2019“Zijn huis is inmiddels ontruimd, omdat er geen huur werd betaald.” Aag leeft al een jaar met de vraag waar haar zoon Jeroen is. Ze is verdrietig, maar loopt sinds de vermissing ook tegen allerlei praktische problemen aan. “In no-time heb je een hoge schuld.”
De 31-jarige Jeroen de Wit uit Leimuiden verdween in februari vorig jaar. En omdat je voor de wet alleen levend of dood bent, blijven de diverse instanties gewoon facturen sturen. “Al vrij snel lagen er in de brievenbus onbetaalde rekeningen”, zegt moeder Aag in het NPO Radio 1-programma Nieuws & Co. “Van het ziekenfonds, de huur van het huis, telefoonrekeningen, de autoverzekering.”
De Kamercommissie Justitie en Veiligheid heeft vandaag gesproken over de problemen die deze achterblijvers ervaren. Minister Sander Dekker zegt dat hij wil bekijken hoe bij de procedures rond vermiste mensen meer rekening hiermee kan worden gehouden.
Een inkomen heeft de vermiste Jeroen niet meer. “Nee”, zegt Aag. “Want zijn salaris is wel direct gestopt.” Het leidt voor haar tot grote problemen. Zowel praktisch, als financieel. Jeroen is bijvoorbeeld nog steeds verzekerd bij zijn zorgverzekeraar, terwijl de premie niet meer wordt betaald.
In het begin belde Aag nog wel met de verschillende instanties om de vermissing van haar zoon door te geven. “Soms heb je wel eens aardige en begripvolle reacties, maar ze reageren soms ook bot”, vertelt ze. “Dan zeggen ze gewoon: je woont in Nederland en je bent verplicht om een zorgverzekering te hebben. Dus alles loopt gewoon door.”
Volgens Patricia Wittebroodt, die als therapeut achterblijvers begeleidt na vermissingen, leidt de rompslomp ook tot fysieke klachten. “Je komt eigenlijk in een soort hyperstress, omdat de emoties geen rust krijgen”, legt ze uit. “Je bent onophoudelijk aan het zoeken. Dat put een mens uit.” Volgens haar kun je alleen proberen zo bewust mogelijk ruimte te creëren om tóch nog even adem te halen.
Inmiddels is de moed Aag behoorlijk in de schoenen gezakt. Brieven die aan haar zoon zijn gericht, maakt ze ook niet meer open. “Het lost voor mij niets op. Het lost voor hem niets op. Er is niets te regelen.”
Het is een onwerkelijke situatie, zegt Aag, die er geen vertrouwen meer in heeft dat haar zoon nog leeft. “Hier kun je je van tevoren geen voorstelling bij maken. Je draagt dit 24 uur met je mee. Ik ben bijvoorbeeld best creatief, maar sinds de vermissing doe ik niets creatiefs meer.”
De moeder van Jeroen wil vooral dat dingen makkelijker te regelen zijn. “Ik vroeg bijvoorbeeld in het begin om een speciaal bewijs van vermissing. Dan heeft het weer een naam. Nu blijft het voor instanties gewoon Jeroen die niet betaalt.”
Vijf jaar na de vermissing kunnen familieleden een verklaring aanvragen waarin staat dat iemand waarschijnlijk is overleden. Maar veel achterblijvers vinden dat een stap te ver. Minister Dekker: “Je wil mensen niet nog meer in een hoek drukken en meer verdriet aandoen dan noodzakelijk is. Soms zetten de betrokkenen zelf vraagtekens bij het overlijden.”
“Ik geloof niet dat ik die stap ga maken”, zegt moeder Aag. “95 procent van mij denkt dat hij niet meer leeft. Maar 5 procent nog wel. En die 5 procent kan ik niet negeren zolang hij niet gevonden is. Want stel je voor dat hij nog wel leeft?”