Oppositie Suriname gaat binnenlanden in voor de indianen en boslandcreolen
22 februari 2019Paramaribo slaapt nog. Vanaf het lokale vliegveld Zorg en Hoop vertrekt een twintigkoppige delegatie van de grootste oppositiepartij VHP. Bestemming: de omgeving van het indianendorpje Tepu, zo’n 350 kilometer ten zuiden van de hoofdstad.
Als de regering van president Desi Bouterse de rit uitzit zijn er pas volgend jaar mei verkiezingen in Suriname. Toch zijn de politieke partijen zich al aan het warmlopen voor de stembusgang.
De VHP, waarvan de letters ooit stonden voor Verenigde Hindoestaanse Partij, is het afgelopen jaar druk binnenlandbewoners aan het mobiliseren. Partijvoorzitter Chan Santokhi, de belangrijkste tegenkandidaat van president Desi Bouterse, is delegatieleider.
Nieuwe doelgroep
Zijn donkere junglehoedje bungelt met een koordje aan zijn nek. “De binnenlandbevolking is een nieuwe doelgroep voor ons”, vertelt hij. “We werkten in het verleden altijd samen met minstens één of twee binnenlandpartijen. Die namen dan de boslandcreolen en de indianen voor hun rekening. Nu doen wij dat zelf.”
De twee gecharterde vliegtuigen landen kort achter elkaar in het hoge gras. De grasmaaier van de airstrip van Tepu is al maanden stuk. De beheerder heeft een paar keer geklaagd bij de luchtvaartdienst in Paramaribo. Tevergeefs. “We hebben hier geen monteur en we zijn ver weg. De stad vergeet ons”, zegt de beheerder gelaten.
Inderdaad: Tepu ligt zeer geïsoleerd. De zware soela’s – stroomversnellingen – in de Tapanahonyrivier moeten omzeild worden door middel van een flinke boswandeling. Een tocht in een korjaal – een traditionele houten boot – naar Paramaribo kost vier dagen. Een vlucht in een Cessna een halfjaarinkomen.
De tijd staat haast stil in Tepu. Behalve de mast voor mobiele telefonie is het dorpje de afgelopen decennia nauwelijks veranderd. De bewoners worden met een blaassignaal op een koeienhoorn uit 1978 opgeroepen om naar het dorpshuis te komen. De delegatie uit Paramaribo komt met plannen, zo is aangekondigd.
Langzaam druppelen de bewoners binnen. Ze stralen weinig enthousiasme uit. “De mensen hier zijn al zo vaak voor de gek gehouden,” zegt schoolhoofd Giovanny Graskamp. “Als er verkiezingen zijn, dan laten de politieke partijen zich zien, maar als de stemmen zijn uitgebracht hoor je nooit meer iets van ze. Er is grote argwaan.”
Vis kopen
De VHP gaat het anders aanpakken, zegt Prem Dharamsingh. Hij is voor dit deel van het binnenland de coördinator van zijn partij. “Wij richten ons niet op éénmalige voedselpakketten zoals de Nationale Democratische Partij van Bouterse dat doet. Hij houdt zijn achterban in een afhankelijke positie. Wij willen de mensen juist economisch weerbaar maken.”
Dharamsingh vertelt over het plan om vis op te kopen van de indianen. “De kwaliteit is erg goed en met name de Anjoemara is erg gewild in Paramaribo. Wij kopen het op, vliegen het naar Paramaribo en zetten het daar af.”
Dit project gaat over twee maanden draaien. Op andere plaatsen in het binnenland zijn succesvolle voorbeelden. “We kopen aan de Suriname-rivier van de boslandcreolen pinda’s en cassave op. De lokale VHP-afdelingen die we overal oprichten, zien toe op een goede uitvoering”, aldus Dharamsingh.
“Eerst zien, dan geloven,” zegt de 27-jarige Roy uit Palumeu terwijl hij een waterpomp start. Zijn dorp ligt vier uur varen stroomafwaarts en is iets minder geïsoleerd dan Tepu, omdat er een toeristenresort staat. “Door de toeristen kunnen de dorpsbewoners wat verdienen.”
Roy wijst naar de pruttelende machine die het zwarte rivierwater naar een kleine watertoren pompt. “Dit is voor de douches en de toiletten van de toeristen. En in die hut verderop staat een pomp voor bronwater dat de toeristen kunnen drinken.” Roy grinnikt met een cynische blik in zijn ogen. “In het dorp hebben wij geen drinkwater. Wij koken met regenwater als dat er is. En anders met water uit de rivier.”
Roy hoopt dat de activiteiten van de VHP werkelijk verandering gaan brengen in het gebied. In de regering Bouterse is hij erg teleurgesteld. “De president zegt altijd dat hij één van ons is omdat hij indiaans bloed heeft. Daarom hebben alle indianen altijd op hem gestemd. Maar hij is nu bijna 10 jaar president en heeft al die tijd niets gedaan voor ons. We vertrouwen hem niet meer. Hij is geen indiaan.”
Heeft hij dan wel vertrouwen in de VHP? “Als zij in het dorp een waterpomp neerzetten, dan krijgen zij mijn stem.”
Opeens drinkwater?
Intussen moet president Bouterse met lede ogen aanzien hoe de ooit zo frisse paarse vlaggen van zijn NDP als poetslappen dienst doen en zijn traditionele achterban nu gekleed gaat in de oranje shirts van de VHP.
“Het is aan ons om ervoor te zorgen dat ze die blijven dragen,” zegt coördinator Dharansingh. “Het is heel waarschijnlijk dat Bouterse binnenkort gaat reageren op onze activiteiten in dit gebied. Hij heeft dat al vaker gedaan toen hij zag dat we ergens bezig waren. Het zou me niets verbazen als Palumeu vlak voor de verkiezingen opeens drinkwater heeft.”